-
1 παραβαινω
1) находиться или выступать, стоять рядомἝκτωρι παρβεβᾰώς (= παραβεβώς) Hom. — стоящий (в колеснице) рядом с Гектором;
2) преступать, нарушать(τὰ νόμιμα Her.; δίκην Aesch.; ὅρκους Arph.; τὰς σπονδάς Thuc.; τέν παράδοσιν NT.)
παραβάντες Aesch. — нарушители законов, преступники;τίνα δαιμόνων παραβάντες τάδε ἀναπίμπλαμεν ; Her. — за прегрешения против какого божества мы это терпим?;ἐὰν καὴ ὁτιοῦν παραβαθῇ Thuc. — если хоть что-л. (из договорных условий) будет нарушено;παραβαινομένων Thuc. — так как преступления совершались3) пропускать, обходить молчанием(τι Soph., Dem.)
4) упускать(τὸν καιρόν Aesch.)
οὔ με παρέβα φάσμα Eur. — (это) видение не ускользнуло от меня5) отходить, отклонять6) тж. med. проходить, продвигатьсяπ. εἰς τὸ πρόσω τοῦ λόγου Her. — продолжать (свое) повествование
(πρὸς τὸ θέατρον παραβῆναι Arph.)
-
2 παραβαίνω
Aπαρβεῶντας Abh.Berl.Akad.1925(5).21
([place name] Cyrene) is prob. from a byform Παραβάω: [tense] fut. - βήσομαι: [tense] pf. - βέβηκα; part. - βεβώς, [dialect] Ep. - βεβᾰώς: [tense] pf. [voice] Pass. - βέβασμαι (v. infr. 11.1): [tense] aor. 2 παρέβην: [tense] aor. [voice] Pass.παρεβάθην Th.4.23
:— go by the side of, and in [tense] pf., stand beside, twice in Hom., c. dat., of one standing beside the warrior in the chariot (cf. παραβάτης), Ἕκτορι παρβεβαώς Il.11.522
; of two warriors,παρβεβαῶτε.. ἀλλήλοιιν 13.708
; also [tense] impf. παρέβασκε, of the combatant in the chariot, 11.104; butπαρεβεβήκεέ οἱ ἡνίοχος Hdt. 7.40
.1 overstep, transgress,τὰ νόμιμα Hdt.1.65
; (anap.); ;εἴ τι τούτων παραβαίνοιμι IG12.15.42
, cf. 76.57;θεοῦ νόμον E. Ion 230
(lyr.);οὐ τοὺς νόμους μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν καιρὸν τῆς ἀναρρήσεως καὶ τὸν τόπον Aeschin.3.204
; θεσμούς, ὅρκους, Ar.Av. 331, 332 (both lyr.), cf. Th.1.78, Lys.9.15;τὰς σπονδάς Ar.Av. 461
: c. acc. pers., π. τινὰ δαιμόνων sin against a god, Hdt.6.12, cf. D.H.1.23; οὓς παραβαίνειν αἰσχρόν disappoint, Chor.p.80 B. (cf. v): abs., παραβάντες transgressors, A.Ag.59 (anap.);ὁ παραβαίνων Arist.Pol. 1325b5
:—[voice] Pass., to be transgressed or offended against,σπονδὰς.., ἅς γε ὁ θεὸς.. νομίζει παραβεβάσθαι Th.1.123
;νόμῳ παραβαθέντι Id.3.67
;ἐὰν καὶ ὁτιοῦν παραβαθῇ Id.4.23
;παραβεβασμένοις ὅρκοις D.17.12
; παραβαινομένων abs., as offences were committed, Th.3.45.b with Prep.,π. παρὰ τὴν συγγραφήν AJA16.13
(Sardes, iv/iii B. C.).c c. gen., go aside from,τῆς ἀληθείας Arist.Cael. 271b8
.4 οὔ με παρέβα φάσμα it escaped me not, E.Hec. 704 (lyr.).IV come forward, esp. of the Com. parabasis (v. παραβασις) ,π. πρὸς τὸ θέατρον step forward to address the spectators, Ar.Ach. 629, Eq. 508, Pax 735; alsoοὐκ ἂν παρέβην εἰς λέξιν τοιάνδ' ἐπῶν Pl.Com. 92.2
: similarly, metaph.,δοκεῖν παραβεβηκέναι τῇ πρώτῃ σκηνῇ Procl. in Prm.p.523
S.V in [voice] Med., c. acc. pers., commit an offence against, Chor.p.68 B.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παραβαίνω
-
3 παρα-βαίνω
παρα-βαίνω (s. βαίνω), 1) daneben, zur Seite treten, u. im perf., Ἕκτορι παρβεβαώς, Il. 11, 522, wie ὡς τὼ παρβεβαῶτε μάλ' ἕστασαν ἀλλήλοιιν, 13, 708, von dem Kämpfer, der neben dem Wagenlenker steht (vgl. παραβάτης), u. so in tmesi : πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσατο δίφρον, Il. 3, 262, wenn man nicht richtiger πάρ hier als Adverbium nimmt; von dem Wagenlenker, Her. 7, 40, παραβεβήκεε δέ οἱ ἡνίοχος, neben ihm stand der Wagenlenker. – 2) vorgehen, weitergehen, παραβήσομαι εἰς τὸ πρόσω τοῦ λόγου, Her. 1, 5; Sp., wie Pol. 4, 73, 7. Dah. in der Comödie π. εἰς od. πρὸς τὸ ϑέατρον, hervortreten u. die Parabase vortragen, Ar. Ach. 629 Equ. 508 Pax 735 u. Plat. com. beim Schol. zu dieser Stelle. – 3) transit., überschreiten, übertreten, verletzen, δίκην παραβάντες, Aesch. Ag. 763; ὁρκώματα, Eum. 738; ϑεοῦ νόμον, Eur. Ion 231; τὰ νόμιμα, Her. 1, 65; ὅρκους, Ar. Thesm. 358, wie Thuc. 1, 78; νόμους, τὰ τεϑέντα, Plat. Crito 53 e Legg. IV, 714 d; Folgde; τὰ κοινὰ δίκαια, Pol. 2, 58, 7; u. pass., παραβαίνεται καὶ τοῦτο (τὸ νόμιμον), Xen. Mem. 4, 4, 24; τῷ τῶν Ἑλλήνων νόμῳ ὑπὸ τῶνδε παραβαϑέντι, Thuc. 3, 67, vgl. 45; παραβεβάσϑαι τὰς σπονδάς, 1, 123; ἐν τοῖς παραβεβασμένοις (so!) ὅρκοις ἐμμένειν, Dem. 17, 12. – Auch τινὰ τῶν δαιμόνων, einen der Götter durch Gesetzübertretung verletzen, gegen ihn sündigen, Her. 6, 12; und absol., fehlen, πέμπει παραβᾶσιν Ἐρινύν, Aesch. Ag. 59. – Uebergehen, mit Stillschweigen, τί, Soph. Trach. 499; Dem. 18, 211; dah. vernachlässigen, übersehen, wie Aesch. 3, 204 vrbdt οὐ τοὺς νόμους μόνον παραβέβηκεν, ἀλλὰ καὶ τὸν καιρόν; vgl. Din. 1, 36; – Eur. Hec. 704, οὐδὲ παρέβα με φάσμα μελανόπτερον, non fugit me.
См. также в других словарях:
παραβαίνω — ΝΜΑ, παρβαίνω Α αθετώ, παραβιάζω, αναιρώ (α. «παραβαίνω τον όρκο» β. «θεοῡ δε νόμον οὐ παραβαίνομεν», Ευρ.) αρχ. 1. (για πολεμιστές που μάχονταν από άρματα) πορεύομαι παραπλεύρως κάποιου, στέκομαι δίπλα του («παρεβεβήκεε δὲ οἱ ἡνίοχος τῷ οὔνομα… … Dictionary of Greek
